قرآن کریم (با فونت خوانا)



خُشَّعًا اَبْصاٰرُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْاَجْداٰثِ كَاَنَّهُمْ جَراٰدٌ مُنْتَشِرٌ۝٧۝مُهْطِعٖینَ اِلَی الدّاٰعِۖ یَقُولُ الْكاٰفِرُونَ هٰذاٰ یَوْمٌ عَسِرٌ۝٨۝كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَناٰ وَقاٰلُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ۝٩۝فَدَعاٰ رَبَّهُۥٓ اَنّٖی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ۝١٠۝فَفَتَحْنآٰ اَبْواٰبَ السَّمآٰءِ بِمآٰءٍ مُنْهَمِرٍ۝١١۝وَفَجَّرْنَا الْاَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَی الْمآٰءُ عَلٰٓی اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ۝١٢۝وَحَمَلْناٰهُ عَلٰی ذاٰتِ اَلْواٰحٍ وَدُسُرٍ۝١٣۝تَجْرٖی بِاَعْیُنِناٰ جَزآٰءً لِمَنْ كاٰنَ كُفِرَ۝١٤۝وَلَقَدْ تَرَكْناٰهآٰ ءاٰیَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ۝١٥۝فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝١٦۝وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ۝١٧۝كَذَّبَتْ عاٰدٌ فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝١٨۝اِنّآٰ اَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمْ رٖیحًا صَرْصَرًا فٖی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ۝١٩۝تَنْزِعُ النّاٰسَ كَاَنَّهُمْ اَعْجاٰزُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ۝٢٠۝فَكَیْفَ كاٰنَ عَذاٰبٖی وَنُذُرِ۝٢١۝وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ۝٢٢۝كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ۝٢٣۝فَقاٰلُوٓا اَبَشَرًا مِنّاٰ واٰحِدًا نَتَّبِعُهُۥٓ اِنّآٰ اِذًا لَفٖی ضَلاٰلٍ وَسُعُرٍ۝٢٤۝اَءُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِنْ بَیْنِناٰ بَلْ هُوَ كَذّاٰبٌ اَشِرٌ۝٢٥۝سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذّاٰبُ الْاَشِرُ۝٢٦۝اِنّاٰ مُرْسِلُوا النّاٰقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ۝٢٧۝

آنان در حالی که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند، ﴾7﴿در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن می‌کشند؛ کافران می‌گویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!» ﴾8﴿پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. ﴾9﴿او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» ﴾10﴿در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان و پی‌درپی گشودیم؛ ﴾11﴿و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)! ﴾12﴿و او را بر مرکبی از الواح و میخهایی ساخته شده سوار کردیم؛ ﴾13﴿مرکبی که زیر نظر ما حرکت می‌کرد! این کیفری بود برای کسانی که (به او) کافر شده بودند! ﴾14﴿ما این ماجرا را بعنوان نشانه‌ای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟! ﴾15﴿(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! ﴾16﴿ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود؟! ﴾17﴿قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! ﴾18﴿ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... ﴾19﴿که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! ﴾20﴿پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! ﴾21﴿ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر شود! ﴾22﴿طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، ﴾23﴿و گفتند: «آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود! ﴾24﴿آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است! ﴾25﴿ولی فردا می‌فهمند چه کسی دروغگوی هوسباز است! ﴾26﴿ما «ناقه» را برای آزمایش آنها می‌فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! ﴾27﴿