قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَالسَّمآٰءِ ذاٰتِ الْحُبُكِ۝٧۝اِنَّكُمْ لَفٖی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ۝٨۝یُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ اُفِكَ۝٩۝قُتِلَ الْخَرّاٰصُونَ۝١٠۝ٱَلَّذٖینَ هُمْ فٖی غَمْرَةٍ ساٰهُونَ۝١١۝یَسْئَلُونَ اَیّاٰنَ یَوْمُ الدّٖینِ۝١٢۝یَوْمَ هُمْ عَلَی النّاٰرِ یُفْتَنُونَ۝١٣۝ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هٰذَا الَّذٖی كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُونَ۝١٤۝اِنَّ الْمُتَّقٖینَ فٖی جَنّاٰتٍ وَعُیُونٍ۝١٥۝ءاٰخِذٖینَ مآٰ ءاٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْۚ اِنَّهُمْ كاٰنُوا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنٖینَ۝١٦۝كاٰنُوا قَلٖیلًا مِنَ الَّیْلِ ماٰ یَهْجَعُونَ۝١٧۝وَبِالْاَسْحاٰرِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ۝١٨۝وَفٖیٓ اَمْواٰلِهِمْ حَقٌّ لِلسّآٰئِلِ وَالْمَحْرُومِ۝١٩۝وَفِی الْاَرْضِ ءاٰیاٰتٌ لِلْمُوقِنٖینَ۝٢٠۝وَفٖیٓ اَنْفُسِكُمْۚ اَفَلاٰ تُبْصِرُونَ۝٢١۝وَفِی السَّمآٰءِ رِزْقُكُمْ وَماٰ تُوعَدُونَ۝٢٢۝فَوَرَبِّ السَّمآٰءِ وَالْاَرْضِ اِنَّهُۥ لَحَقٌّ مِثْلَ مآٰ اَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ۝٢٣۝هَلْ اَتٰىكَ حَدٖیثُ ضَیْفِ اِبْراٰهٖیمَ الْمُكْرَمٖینَ۝٢٤۝اِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقاٰلُوا سَلاٰمًاۖ قاٰلَ سَلاٰمٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ۝٢٥۝فَراٰغَ اِلٰٓی اَهْلِهٖ فَجآٰءَ بِعِجْلٍ سَمٖینٍ۝٢٦۝فَقَرَّبَهُۥٓ اِلَیْهِمْ قاٰلَ اَلاٰ تَأْكُلُونَ۝٢٧۝فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خٖیفَةًۖ قاٰلُوا لاٰ تَخَفْۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلاٰمٍ عَلٖیمٍ۝٢٨۝فَاَقْبَلَتِ امْرَاَتُهُۥ فٖی صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهاٰ وَقاٰلَتْ عَجُوزٌ عَقٖیمٌ۝٢٩۝قاٰلُوا كَذٰلِكِ قاٰلَ رَبُّكِۖ اِنَّهُۥ هُوَ الْحَكٖیمُ الْعَلٖیمُ۝٣٠۝

قسم به آسمان که دارای چین و شکنهای زیباست، ﴾7﴿که شما (درباره قیامت) در گفتاری مختلف و گوناگونید! ﴾8﴿(تنها) کسی از ایمان به آن منحرف می‌شود که از قبول حقّ سرباز می‌زند! ﴾9﴿کشته باد دروغگویان (و مرگ بر آنها)! ﴾10﴿همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند، ﴾11﴿و پیوسته سؤال می‌کنند: «روز جزا چه موقع است؟!» ﴾12﴿(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش می‌سوزانند! ﴾13﴿(و گفته می‌شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید! ﴾14﴿به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند، ﴾15﴿و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‌دارند، زیرا پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند! ﴾16﴿آنها کمی از شب را می‌خوابیدند، ﴾17﴿و در سحرگاهان استغفار می‌کردند، ﴾18﴿و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود! ﴾19﴿و در زمین آیاتی برای جویندگان یقین است، ﴾20﴿و در وجود خود شما (نیز آیاتی است)؛ آیا نمی‌بینید؟! ﴾21﴿و روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده می‌شود! ﴾22﴿سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حقّ است همان گونه که شما سخن می‌گویید! ﴾23﴿آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ ﴾24﴿در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما که جمعیّتی ناشناخته‌اید!» ﴾25﴿سپس پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریان شده‌ای را برای آنها) آورد، ﴾26﴿و نزدیک آنها گذارد، (ولی با تعجّب دید دست بسوی غذا نمی‌برند) گفت: «آیا شما غذا نمی‌خورید؟!» ﴾27﴿و از آنها احساس وحشت کرد، گفتند: «نترس (ما رسولان و فرشتگان پروردگار توایم)!» و او را بشارت به تولّد پسری دانا دادند. ﴾28﴿در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجّب) فریاد می‌کشید به صورت خود زد و گفت: «(آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟!» ﴾29﴿گفتند: «پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست!» ﴾30﴿