قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَلَنْ تَرْضٰی عَنْكَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصاٰرٰی حَتّٰی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْۗ قُلْ اِنَّ هُدَی اللّٰهِ هُوَ الْهُدٰیۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ اَهْوآٰءَهُمْ بَعْدَ الَّذٖی جآٰءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ماٰ لَكَ مِنَ اللّٰهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلاٰ نَصٖیرٍ۝١٢٠۝ٱَلَّذٖینَ ءاٰتَیْناٰهُمُ الْكِتاٰبَ یَتْلُونَهُۥ حَقَّ تِلاٰوَتِهٖٓ اُولٰٓئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهٖۗ وَمَنْ یَكْفُرْ بِهٖ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْخاٰسِرُونَ۝١٢١۝یاٰ بَنٖیٓ اِسْرآٰئٖیلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتٖیٓ اَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَاَنّٖی فَضَّلْتُكُمْ عَلَی الْعاٰلَمٖینَ۝١٢٢۝وَاتَّقُوا یَوْمًا لاٰ تَجْزٖی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا وَلاٰ یُقْبَلُ مِنْهاٰ عَدْلٌ وَلاٰ تَنْفَعُهاٰ شَفاٰعَةٌ وَلاٰ هُمْ یُنْصَرُونَ۝١٢٣۝وَاِذِ ابْتَلٰٓی اِبْراٰهٖیمَ رَبُّهُۥ بِكَلِماٰتٍ فَاَتَمَّهُنَّۖ قاٰلَ اِنّٖی جاٰعِلُكَ لِلنّاٰسِ اِماٰمًاۖ قاٰلَ وَمِنْ ذُرِّیَّتٖیۖ قاٰلَ لاٰ یَناٰلُ عَهْدِی الظّاٰلِمٖینَ۝١٢٤۝وَاِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثاٰبَةً لِلنّاٰسِ وَاَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقاٰمِ اِبْراٰهٖیمَ مُصَلًّیۖ وَعَهِدْنآٰ اِلٰٓی اِبْراٰهٖیمَ وَاِسْماٰعٖیلَ اَنْ طَهِّراٰ بَیْتِیَ لِلطّآٰئِفٖینَ وَالْعاٰكِفٖینَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ۝١٢٥۝وَاِذْ قاٰلَ اِبْراٰهٖیمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذاٰ بَلَدًا ءاٰمِنًا وَارْزُقْ اَهْلَهُۥ مِنَ الثَّمَراٰتِ مَنْ ءاٰمَنَ مِنْهُمْ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْءاٰخِرِۚ قاٰلَ وَمَنْ كَفَرَ فَاُمَتِّعُهُۥ قَلٖیلًا ثُمَّ اَضْطَرُّهُۥٓ اِلٰی عَذاٰبِ النّاٰرِۖ وَبِئْسَ الْمَصٖیرُ۝١٢٦۝

هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، (تا به طور کامل، تسلیم خواسته‌های آنها شوی، و) از آیین (تحریف یافته) آنان، پیروی کنی. بگو: «هدایت، تنها هدایت الهی است!» و اگر از هوی و هوسهای آنان پیروی کنی، بعد از آنکه آگاه شده‌ای، هیچ سرپرست و یاوری از سوی خدا برای تو نخواهد بود. ﴾120﴿کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده‌ایم [= یهود و نصاری‌] آن را چنان که شایسته آن است می‌خوانند؛ آنها به پیامبر اسلام ایمان می‌آورند؛ و کسانی که به او کافر شوند، زیانکارند. ﴾121﴿ای بنی اسرائیل! نعمت مرا، که به شما ارزانی داشتم، به یاد آورید! و (نیز به خاطر آورید) که من شما را بر جهانیان برتری بخشیدم! ﴾122﴿از روزی بترسید که هیچ کس از دیگری دفاع نمی‌کند؛ و هیچ‌گونه عوضی از او قبول نمی‌شود؛ و شفاعت، او را سود نمی‌دهد؛ و (از هیچ سوئی) یاری نمی‌شوند! ﴾123﴿(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)». ﴾124﴿و (به خاطر بیاورید) هنگامی که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان برای مردم قرار دادیم! و (برای تجدید خاطره،) از مقام ابراهیم، عبادتگاهی برای خود انتخاب کنید! و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: «خانه مرا برای طواف‌کنندگان و مجاوران و رکوع‌کنندگان و سجده‌کنندگان، پاک و پاکیزه کنید!» ﴾125﴿و (به یاد آورید) هنگامی را که ابراهیم عرض کرد: «پروردگارا! این سرزمین را شهر امنی قرار ده! و اهل آن را -آنها که به خدا و روز بازپسین، ایمان آورده‌اند- از ثمرات (گوناگون)، روزی ده!» گفت: «(ما دعای تو را اجابت کردیم؛ و مؤمنان را از انواع برکات، بهره‌مند ساختیم؛) اما به آنها که کافر شدند، بهره کمی خواهیم داد؛ سپس آنها را به عذاب آتش می‌کشانیم؛ و چه بد سرانجامی دارند» ﴾126﴿