قرآن کریم (با فونت خوانا)



وَقاٰلَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصاٰرٰی عَلٰی شَیْءٍ وَقاٰلَتِ النَّصاٰرٰی لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلٰی شَیْءٍ وَهُمْ یَتْلُونَ الْكِتاٰبَۗ كَذٰلِكَ قاٰلَ الَّذٖینَ لاٰ یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْۚ فَاللّٰهُ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیاٰمَةِ فٖیماٰ كاٰنُوا فٖیهِ یَخْتَلِفُونَ۝١١٣۝وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساٰجِدَ اللّٰهِ اَنْ یُذْكَرَ فٖیهَا اسْمُهُۥ وَسَعٰی فٖی خَراٰبِهآٰۚ اُولٰٓئِكَ ماٰ كاٰنَ لَهُمْ اَنْ یَدْخُلُوهآٰ اِلّاٰ خآٰئِفٖینَۚ لَهُمْ فِی الدُّنْیاٰ خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ عَذاٰبٌ عَظٖیمٌ۝١١٤۝وَلِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُۚ فَاَیْنَماٰ تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِۚ اِنَّ اللّٰهَ واٰسِعٌ عَلٖیمٌ۝١١٥۝وَقاٰلُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًاۗ سُبْحاٰنَهُۥۖ بَلْ لَهُۥ ماٰ فِی السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ كُلٌّ لَهُۥ قاٰنِتُونَ۝١١٦۝بَدٖیعُ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضِۖ وَاِذاٰ قَضٰٓی اَمْرًا فَاِنَّماٰ یَقُولُ لَهُۥ كُنْ فَیَكُونُ۝١١٧۝وَقاٰلَ الَّذٖینَ لاٰ یَعْلَمُونَ لَوْلاٰ یُكَلِّمُنَا اللّٰهُ اَوْ تَأْتٖینآٰ ءاٰیَةٌۗ كَذٰلِكَ قاٰلَ الَّذٖینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْۘ تَشاٰبَهَتْ قُلُوبُهُمْۗ قَدْ بَیَّنَّا الْءاٰیاٰتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ۝١١٨۝اِنّآٰ اَرْسَلْناٰكَ بِالْحَقِّ بَشٖیرًا وَنَذٖیرًاۖ وَلاٰ تُسْئَلُ عَنْ اَصْحاٰبِ الْجَحٖیمِ۝١١٩۝

یهودیان گفتند: «مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند»، و مسیحیان نیز گفتند: «یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند)»؛ در حالی که هر دو دسته، کتاب آسمانی را می‌خوانند (و باید از این گونه تعصبها برکنار باشند) افراد نادان (دیگر، همچون مشرکان) نیز، سخنی همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قیامت، در باره آنچه در آن اختلاف داشتند، داوری می‌کند. ﴾113﴿کیست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نمود؟! شایسته نیست آنان، جز با ترس و وحشت، وارد این (کانونهای عبادت) شوند. بهره آنها در دنیا (فقط) رسوایی است و در سرای دیگر، عذاب عظیم (الهی)!! ﴾114﴿مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنید، خدا آنجاست! خداوند بی‌نیاز و داناست! ﴾115﴿و (یهود و نصاری و مشرکان) گفتند: «خداوند، فرزندی برای خود انتخاب کرده است»! -منزه است او- بلکه آنچه در آسمانها و زمین است، از آن اوست؛ و همه در برابر او خاضعند! ﴾116﴿هستی بخش آسمانها و زمین اوست! و هنگامی که فرمان وجود چیزی را صادر کند، تنها می‌گوید: «موجود باش!» و آن، فوری موجود می‌شود. ﴾117﴿افراد ناآگاه گفتند: «چرا خدا با ما سخن نمی‌گوید؟! و یا چرا آیه و نشانه‌ای برای خود ما نمی‌آید؟!» پیشینیان آنها نیز، همین گونه سخن می‌گفتند؛ دلها و افکارشان مشابه یکدیگر است؛ ولی ما (به اندازه کافی) آیات و نشانه‌ها را برای اهل یقین (و حقیقت‌جویان) روشن ساخته‌ایم. ﴾118﴿ما تو را به حق، برای بشارت و بیم دادن (مردم جهان) فرستادیم؛ و تو مسئول (گمراهی) دوزخیان (پس از ابلاغ رسالت) نیستی! ﴾119﴿