قرآن کریم (با فونت خوانا)



 وَماٰ مِنْ دآٰبَّةٍ فِی الْاَرْضِ اِلّاٰ عَلَی اللّٰهِ رِزْقُهاٰ وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهاٰ وَمُسْتَوْدَعَهاٰۚ كُلٌّ فٖی كِتاٰبٍ مُبٖینٍ۝٦۝وَهُوَ الَّذٖی خَلَقَ السَّمٰواٰتِ وَالْاَرْضَ فٖی سِتَّةِ اَیّاٰمٍ وَكاٰنَ عَرْشُهُۥ عَلَی الْمآٰءِ لِیَبْلُوَكُمْ اَیُّكُمْ اَحْسَنُ عَمَلًاۗ وَلَئِنْ قُلْتَ اِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذٖینَ كَفَرُوٓا اِنْ هٰذآٰ اِلّاٰ سِحْرٌ مُبٖینٌ۝٧۝وَلَئِنْ اَخَّرْناٰ عَنْهُمُ الْعَذاٰبَ اِلٰٓی اُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَیَقُولُنَّ ماٰ یَحْبِسُهُۥٓۗ اَلاٰ یَوْمَ یَأْتٖیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحاٰقَ بِهِمْ ماٰ كاٰنُوا بِهٖ یَسْتَهْزِءُونَ۝٨۝وَلَئِنْ اَذَقْنَا الْاِنْساٰنَ مِنّاٰ رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْناٰهاٰ مِنْهُ اِنَّهُۥ لَیَـئُوسٌ كَفُورٌ۝٩۝وَلَئِنْ اَذَقْناٰهُ نَعْمآٰءَ بَعْدَ ضَرّآٰءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئاٰتُ عَنّٖیٓۚ اِنَّهُۥ لَفَرِحٌ فَخُورٌ۝١٠۝اِلَّا الَّذٖینَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ اُولٰٓئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَاَجْرٌ كَبٖیرٌ۝١١۝فَلَعَلَّكَ تاٰرِكٌ بَعْضَ ماٰ یُوحٰٓی اِلَیْكَ وَضآٰئِقٌ بِهٖ صَدْرُكَ اَنْ یَقُولُوا لَوْلآٰ اُنْزِلَ عَلَیْهِ كَنْزٌ اَوْ جآٰءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ اِنَّمآٰ اَنْتَ نَذٖیرٌۚ وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ وَكٖیلٌ۝١٢۝اَمْ یَقُولُونَ افْتَرٰىهُۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهٖ مُفْتَرَیاٰتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اِنْ كُنْتُمْ صاٰدِقٖینَ۝١٣۝فَاِلَّمْ یَسْتَجٖیبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوٓا اَنَّمآٰ اُنْزِلَ بِعِلْمِ اللّٰهِ وَاَنْ لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَۖ فَهَلْ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ۝١٤۝مَنْ كاٰنَ یُرٖیدُ الْحَیٰوةَ الدُّنْیاٰ وَزٖینَتَهاٰ نُوَفِّ اِلَیْهِمْ اَعْماٰلَهُمْ فٖیهاٰ وَهُمْ فٖیهاٰ لاٰ یُبْخَسُونَ۝١٥۝اُولٰٓئِكَ الَّذٖینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ اِلَّا النّاٰرُۖ وَحَبِطَ ماٰ صَنَعُوا فٖیهاٰ وَباٰطِلٌ ماٰ كاٰنُوا یَعْمَلُونَ۝١٦۝اَفَمَنْ كاٰنَ عَلٰی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهٖ وَیَتْلُوهُ شاٰهِدٌ مِنْهُ وَمِنْ قَبْلِهٖ كِتاٰبُ مُوسٰٓی اِماٰمًا وَرَحْمَةًۚ اُولٰٓئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهٖۚ وَمَنْ یَكْفُرْ بِهٖ مِنَ الْاَحْزاٰبِ فَالنّاٰرُ مَوْعِدُهُۥۚ فَلاٰ تَكُ فٖی مِرْیَةٍ مِنْهُۚ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النّاٰسِ لاٰ یُؤْمِنُونَ۝١٧۝وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًاۚ اُولٰٓئِكَ یُعْرَضُونَ عَلٰی رَبِّهِمْ وَیَقُولُ الْاَشْهاٰدُ هٰٓؤُلآٰءِ الَّذٖینَ كَذَبُوا عَلٰی رَبِّهِمْۚ اَلاٰ لَعْنَةُ اللّٰهِ عَلَی الظّاٰلِمٖینَ۝١٨۝ٱَلَّذٖینَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبٖیلِ اللّٰهِ وَیَبْغُونَهاٰ عِوَجًا وَهُمْ بِالْءاٰخِرَةِ هُمْ كاٰفِرُونَ۝١٩۝اُولٰٓئِكَ لَمْ یَكُونُوا مُعْجِزٖینَ فِی الْاَرْضِ وَماٰ كاٰنَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ اَوْلِیآٰءَۘ یُضاٰعَفُ لَهُمُ الْعَذاٰبُۚ ماٰ كاٰنُوا یَسْتَطٖیعُونَ السَّمْعَ وَماٰ كاٰنُوا یُبْصِرُونَ۝٢٠۝اُولٰٓئِكَ الَّذٖینَ خَسِرُوٓا اَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ ماٰ كاٰنُوا یَفْتَرُونَ۝٢١۝لاٰ جَرَمَ اَنَّهُمْ فِی الْءاٰخِرَةِ هُمُ الْاَخْسَرُونَ۝٢٢۝اِنَّ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصّاٰلِحاٰتِ وَاَخْبَتُوٓا اِلٰی رَبِّهِمْ اُولٰٓئِكَ اَصْحاٰبُ الْجَنَّةِۖ هُمْ فٖیهاٰ خاٰلِدُونَ۝٢٣۝مَثَلُ الْفَرٖیقَیْنِ كَالْاَعْمٰی وَالْاَصَمِّ وَالْبَصٖیرِ وَالسَّمٖیعِۚ هَلْ یَسْتَوِیاٰنِ مَثَلًاۚ اَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ۝٢٤۝وَلَقَدْ اَرْسَلْناٰ نُوحًا اِلٰی قَوْمِهٖٓ اِنّٖی لَكُمْ نَذٖیرٌ مُبٖینٌ۝٢٥۝اَنْ لاٰ تَعْبُدُوٓا اِلَّا اللّٰهَۖ اِنّٖیٓ اَخاٰفُ عَلَیْكُمْ عَذاٰبَ یَوْمٍ اَلٖیمٍ۝٢٦۝فَقاٰلَ الْمَلَاُ الَّذٖینَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهٖ ماٰ نَرٰىكَ اِلّاٰ بَشَرًا مِثْلَناٰ وَماٰ نَرٰىكَ اتَّبَعَكَ اِلَّا الَّذٖینَ هُمْ اَراٰذِلُناٰ باٰدِیَ الرَّأْیِ وَماٰ نَرٰی لَكُمْ عَلَیْناٰ مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كاٰذِبٖینَ۝٢٧۝قاٰلَ یاٰ قَوْمِ اَرَاَیْتُمْ اِنْ كُنْتُ عَلٰی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبّٖی وَءاٰتاٰنٖی رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهٖ فَعُمِّیَتْ عَلَیْكُمْ اَنُلْزِمُكُمُوهاٰ وَاَنْتُمْ لَهاٰ كاٰرِهُونَ۝٢٨۝وَیاٰقَوْمِ لآٰ اَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ ماٰلًاۖ اِنْ اَجْرِیَ اِلّاٰ عَلَی اللّٰهِۚ وَمآٰ اَنَا بِطاٰرِدِ الَّذٖینَ ءاٰمَنُوٓاۚ اِنَّهُمْ مُلاٰقُوا رَبِّهِمْ وَلٰكِنّٖیٓ اَرٰىكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ۝٢٩۝وَیاٰقَوْمِ مَنْ یَنْصُرُنٖی مِنَ اللّٰهِ اِنْ طَرَدْتُهُمْۚ اَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ۝٣٠۝وَلآٰ اَقُولُ لَكُمْ عِنْدٖی خَزآٰئِنُ اللّٰهِ وَلآٰ اَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلآٰ اَقُولُ اِنّٖی مَلَكٌ وَلآٰ اَقُولُ لِلَّذٖینَ تَزْدَرٖیٓ اَعْیُنُكُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللّٰهُ خَیْرًاۖ ٱَللّٰهُ اَعْلَمُ بِماٰ فٖیٓ اَنْفُسِهِمْ اِنّٖیٓ اِذًا لَمِنَ الظّاٰلِمٖینَ۝٣١۝قاٰلُوا یاٰ نُوحُ قَدْ جاٰدَلْتَناٰ فَاَكْثَرْتَ جِداٰلَناٰ فَأْتِناٰ بِماٰ تَعِدُنآٰ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّاٰدِقٖینَ۝٣٢۝قاٰلَ اِنَّماٰ یَأْتٖیكُمْ بِهِ اللّٰهُ اِنْ شآٰءَ وَمآٰ اَنْتُمْ بِمُعْجِزٖینَ۝٣٣۝وَلاٰ یَنْفَعُكُمْ نُصْحٖیٓ اِنْ اَرَدْتُ اَنْ اَنْصَحَ لَكُمْ اِنْ كاٰنَ اللّٰهُ یُرٖیدُ اَنْ یُغْوِیَكُمْۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُونَ۝٣٤۝اَمْ یَقُولُونَ افْتَرٰىهُۖ قُلْ اِنِ افْتَرَیْتُهُۥ فَعَلَیَّ اِجْراٰمٖی وَاَنَا بَرٖیٓءٌ مِمّاٰ تُجْرِمُونَ۝٣٥۝وَاُوحِیَ اِلٰی نُوحٍ اَنَّهُۥ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ اِلّاٰ مَنْ قَدْ ءاٰمَنَ فَلاٰ تَبْتَئِسْ بِماٰ كاٰنُوا یَفْعَلُونَ۝٣٦۝وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِاَعْیُنِناٰ وَوَحْیِناٰ وَلاٰ تُخاٰطِبْنٖی فِی الَّذٖینَ ظَلَمُوٓاۚ اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ۝٣٧۝وَیَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّماٰ مَرَّ عَلَیْهِ مَلَاٌ مِنْ قَوْمِهٖ سَخِرُوا مِنْهُۚ قاٰلَ اِنْ تَسْخَرُوا مِنّاٰ فَاِنّاٰ نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَماٰ تَسْخَرُونَ۝٣٨۝فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتٖیهِ عَذاٰبٌ یُخْزٖیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذاٰبٌ مُقٖیمٌ۝٣٩۝حَتّٰٓی اِذاٰ جآٰءَ اَمْرُناٰ وَفاٰرَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فٖیهاٰ مِنْ كُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَاَهْلَكَ اِلّاٰ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ ءاٰمَنَۚ وَمآٰ ءاٰمَنَ مَعَهُۥٓ اِلّاٰ قَلٖیلٌ۝٤٠۝

  هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می‌داند؛ همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است! [= در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا] ﴾6﴿او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران‌] آفرید؛ و عرش (حکومت) او، بر آب قرار داشت؛ (بخاطر این آفرید) تا شما را بیازماید که کدامیک عملتان بهتر است! و اگر (به آنها) بگویی: «شما بعد از مرگ، برانگیخته می‌شوید! «، مسلّماً» کافران می‌گویند: «این سحری آشکار است!» ﴾7﴿و اگر مجازات را تا زمان محدودی از آنها به تأخیر اندازیم، (از روی استهزا می‌گویند: «چه چیز مانع آن شده است؟!» آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ (و هیچ قدرتی مانع آن نخواهد بود؛) و آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گیرد! ﴾8﴿و اگر از جانب خویش، نعمتی به انسان بچشانیم، سپس آن را از او بگیریم، بسیار نومید و ناسپاس خواهد بود! ﴾9﴿و اگر بعد از شدّت و رنجی که به او رسیده، نعمتهایی به او بچشانیم، می‌گوید: «مشکلات از من برطرف شد، و دیگر باز نخواهد گشت!» و غرق شادی و غفلت و فخرفروشی می‌شود... ﴾10﴿مگر آنها که (در سایه ایمان راستین،) صبر و استقامت ورزیدند و کارهای شایسته انجام دادند؛ که برای آنها، آمرزش و اجر بزرگی است! ﴾11﴿شاید (ابلاغ) بعض آیاتی را که به تو وحی می‌شود، (بخاطر عدم پذیرش آنها) ترک کنی (و به تأخیر اندازی)؛ و سینه‌ات از این جهت تنگ (و ناراحت) شود که می‌گویند: «چرا گنجی بر او نازل نشده؟! و یا چرا فرشته‌ای همراه او نیامده است؟!» (ابلاغ کن، و نگران و ناراحت مباش! چرا که) تو فقط بیم دهنده‌ای؛ و خداوند، نگاهبان و ناظر بر همه چیز است (؛ و به حساب آنان می‌رسد)! ﴾12﴿آنها می‌گویند: «او به دروغ این (قرآن) را (به خدا) نسبت داده (و ساختگی است)!» بگو: «اگر راست می‌گویید، شما هم ده سوره ساختگی همانند این قرآن بیاورید؛ و تمام کسانی را که می‌توانید -غیر از خدا- (برای این کار) دعوت کنید!» ﴾13﴿و اگر آنها دعوت شما را نپذیرفتند، بدانید (قرآن) تنها با علم الهی نازل شده؛ و هیچ معبودی جز او نیست! آیا با این حال، تسلیم می‌شوید؟ ﴾14﴿کسانی که زندگی دنیا و زینت آن را بخواهند، (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا بطور کامل به آنها می‌دهیم؛ و چیزی کم و کاست از آنها نخواهد شد! ﴾15﴿(ولی) آنها در آخرت، جز آتش، (سهمی) نخواهند داشت؛ و آنچه را در دنیا (برای غیر خدا) انجام دادند، بر باد می‌رود؛ و آنچه را عمل می‌کردند، باطل و بی‌اثر می‌شود! ﴾16﴿آیا آن کس که دلیل آشکاری از پروردگار خویش دارد، و بدنبال آن، شاهدی از سوی او می‌باشد، و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (گواهی بر آن می‌دهد، همچون کسی است که چنین نباشد)؟! آنها [= حق‌طلبان و حقیقت‌جویان‌] به او (که دارای این ویژگیهاست،) ایمان می‌آورند! و هر کس از گروه‌های مختلف به او کافر شود، آتش وعده‌گاه اوست! پس، تردیدی در آن نداشته باش که آن حق است از پروردگارت! ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند! ﴾17﴿چه کسی ستمکارتر است از کسانی که بر خدا افترا می‌بندند؟! آنان (روز رستاخیز) بر پروردگارشان عرضه می‌شوند، در حالی که شاهدان [= پیامبران و فرشتگان‌] می‌گویند: «اینها همانها هستند که به پروردگارشان دروغ بستند! ای لعنت خدا بر ظالمان باد!» ﴾18﴿همانها که (مردم را) از راه خدا بازمی‌دارند؛ و راه حق را کج و معوج نشان می‌دهند؛ و به سرای آخرت کافرند! ﴾19﴿آنها هیچ گاه توانایی فرار در زمین را ندارند؛ و جز خدا، پشتیبانهایی نمی‌یابند! عذاب خدا برای آنها مضاعف خواهد بود؛ (چرا که هم خودشان گمراه بودند، و هم دیگران را گمراه ساختند؛) آنها هرگز توانایی شنیدن (حق را) نداشتند؛ و (حقیقت را) نمی‌دیدند! ﴾20﴿آنان کسانی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند؛ و تمام معبودهای دروغین از نظرشان گم شدند... ﴾21﴿(به ناچار) آنها در سرای آخرت، قطعاً از همه زیانکارترند! ﴾22﴿کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و در برابر پروردگارشان خضوع و خشوع کردند، آنها اهل بهشتند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند! ﴾23﴿حال این دو گروه [= مؤمنان و منکران‌]، حال «نابینا و کر» و «بینا و شنوا» است؛ آیا این دو، همانند یکدیگرند؟! آیا پند نمی‌گیرند؟! ﴾24﴿ما نوح را بسوی قومش فرستادیم (؛ نخستین بار به آنها گفت): «من برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم! ﴾25﴿جز «الله» [= خدای یگانه یکتا] را نپرستید؛ زیرا بر شما از عذاب روز دردناکی می‌ترسم! ﴾26﴿اشراف کافر قومش (در پاسخ او) گفتند: «ما تو را جز بشری همچون خودمان نمی‌بینیم! و کسانی را که از تو پیروی کرده‌اند، جز گروهی اراذل ساده‌لوح، مشاهده نمی‌کنیم؛ و برای شما فضیلتی نسبت به خود نمی‌بینیم؛ بلکه شما را دروغگو تصور می‌کنیم!» ﴾27﴿(نوح) گفت: «اگر من دلیل روشنی از پروردگارم داشته باشم، و از نزد خودش رحمتی به من داده باشد -و بر شما مخفی مانده- (آیا باز هم رسالت مرا انکار می‌کنید)؟! آیا ما می‌توانیم شما را به پذیرش این دلیل روشن مجبور سازیم، با اینکه شما کراهت دارید؟! ﴾28﴿ای قوم! من به خاطر این دعوت، اجر و پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من، تنها بر خداست! و من، آنها را که ایمان آورده‌اند، (بخاطر شما) از خود طرد نمی‌کنم؛ چرا که آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد؛ (اگر آنها را از خود برانم، در دادگاه قیامت، خصم من خواهند بود؛) ولی شما را قوم جاهلی می‌بینم! ﴾29﴿ای قوم! چه کسی مرا در برابر (مجازات) خدا یاری می‌دهد اگر آنان را طرد کنم؟! آیا اندیشه نمی‌کنید؟! ﴾30﴿من هرگز به شما نمی‌گویم خزائن الهی نزد من است! و غیب هم نمی‌دانم! و نمی‌گویم من فرشته‌ام! و (نیز) نمی‌گویم کسانی که در نظر شما خوار می‌آیند، خداوند خیری به آنها نخواهد داد؛ خدا از دل آنان آگاهتر است! (با این حال، اگر آنها را برانم،) در این صورت از ستمکاران خواهم بود!» ﴾31﴿گفتند: «ای نوح! با ما جر و بحث کردی، و زیاد هم جر و بحث کردی! (بس است!) اکنون اگر راستی می‌گویی، آنچه را (از عذاب الهی) به ما وعده می‌دهی بیاور!» ﴾32﴿(نوح) گفت: «اگر خدا اراده کند، خواهد آورد؛ و شما قدرت فرار (از آن را) نخواهید داشت! ﴾33﴿(اما چه سود که) هرگاه خدا بخواهد شما را (بخاطر گناهانتان) گمراه سازد، و من بخواهم شما را اندرز دهم، اندرز من سودی به حالتان نخواهد داشت! او پروردگار شماست؛ و بسوی او بازگشت داده می‌شوید.» ﴾34﴿(مشرکان) می‌گویند: «او [= محمد (ص)] این سخنان را بدروغ به خدا نسبت داده است! «بگو: «اگر من اینها را از پیش خود ساخته باشم و به او نسبت دهم، گناهش بر عهده من است؛ ولی من از گناهان شما بیزارم!» ﴾35﴿به نوح وحی شد که: «جز آنها که (تاکنون) ایمان آورده‌اند، دیگر هیچ کس از قوم تو ایمان نخواهد آورد! پس، از کارهایی که می‌کردند، غمگین مباش! ﴾36﴿و (اکنون) در حضور ما و طبق وحی ما، کشتی بساز! و درباره آنها که ستم کردند شفاعت مکن، که (همه) آنها غرق شدنی هستند!» ﴾37﴿او مشغول ساختن کشتی بود، و هر زمان گروهی از اشراف قومش بر او می‌گذشتند، او را مسخره می‌کردند؛ (ولی نوح) گفت: «اگر ما را مسخره می‌کنید، ما نیز شما را همین‌گونه مسخره خواهیم کرد! ﴾38﴿بزودی خواهید دانست چه کسی عذاب خوارکننده به سراغش خواهد آمد، و مجازات جاودان بر او وارد خواهد شد!» ﴾39﴿(این وضع همچنان ادامه یافت) تا آن زمان که فرمان ما فرا رسید، و تنور جوشیدن گرفت؛ (به نوح) گفتیم: «از هر جفتی از حیوانات (از نر و ماده) یک زوج در آن (کشتی) حمل کن! همچنین خاندانت را (بر آن سوار کن) -مگر آنها که قبلاً وعده هلاک آنان داده شده [= همسر و یکی از فرزندانت‌]- و همچنین مؤمنان را!» اما جز عده کمی همراه او ایمان نیاوردند! ﴾40﴿