Rojat.com

51- سُورَةُ الذّاٰرِیاٰتِ

 قاٰلَ فَماٰ خَطْبُكُمْ اَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ٣١قاٰلُوٓا اِنّآٰ اُرْسِلْنآٰ اِلٰی قَوْمٍ مُجْرِمٖینَ٣٢لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجاٰرَةً مِنْ طٖینٍ٣٣مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفٖینَ٣٤فَاَخْرَجْناٰ مَنْ كاٰنَ فٖیهاٰ مِنَ الْمُؤْمِنٖینَ٣٥فَماٰ وَجَدْناٰ فٖیهاٰ غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمٖینَ٣٦وَتَرَكْناٰ فٖیهآٰ ءاٰیَةً لِلَّذٖینَ یَخاٰفُونَ الْعَذاٰبَ الْاَلٖیمَ٣٧وَفٖی مُوسٰٓی اِذْ اَرْسَلْناٰهُ اِلٰی فِرْعَوْنَ بِسُلْطاٰنٍ مُبٖینٍ٣٣فَتَوَلّٰی بِرُكْنِهٖ وَقاٰلَ ساٰحِرٌ اَوْ مَجْنُونٌ٣٩فَاَخَذْناٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذْناٰهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلٖیمٌ٤٠وَفٖی عاٰدٍ اِذْ اَرْسَلْناٰ عَلَیْهِمُ الرّٖیحَ الْعَقٖیمَ٤١ماٰ تَذَرُ مِنْ شَیْءٍ اَتَتْ عَلَیْهِ اِلّاٰ جَعَلَتْهُ كَالرَّمٖیمِ٤٢وَفٖی ثَمُودَ اِذْ قٖیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتّٰی حٖینٍ٤٣فَعَتَوْا عَنْ اَمْرِ رَبِّهِمْ فَاَخَذَتْهُمُ الصّاٰعِقَةُ وَهُمْ یَنْظُرُونَ٤٤فَمَا اسْتَطاٰعُوا مِنْ قِیاٰمٍ وَماٰ كاٰنُوا مُنْتَصِرٖینَ٤٥وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُۖ اِنَّهُمْ كاٰنُوا قَوْمًا فاٰسِقٖینَ٤٦وَالسَّمآٰءَ بَنَیْناٰهاٰ بِاَیْیدٍ وَاِنّاٰ لَمُوسِعُونَ٤٧وَالْاَرْضَ فَرَشْناٰهاٰ فَنِعْمَ الْماٰهِدُونَ٤٨وَمِنْ كُلِّ شَیْءٍ خَلَقْناٰ زَوْجَیْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ٤٩فَفِرُّوٓا اِلَی اللّٰهِۖ اِنّٖی لَكُمْ مِنْهُ نَذٖیرٌ مُبٖینٌ٥٠وَلاٰ تَجْعَلُوا مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا ءاٰخَرَۖ اِنّٖی لَكُمْ مِنْهُ نَذٖیرٌ مُبٖینٌ٥١

  (ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟» 31گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‌ایم... 32تا بارانی از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستیم؛ 33سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» 34ما مؤمنانی را که در آن شهرها (ی قوم لوط) زندگی می‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، 35ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! 36و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاردیم. 37و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم؛ 38امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» 39از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود! 40و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‌باران بر آنها فرستادیم، 41که بر هیچ چیز نمی‌گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‌ساخت. 42و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره‌مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» 43آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‌کردند (بی‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! 44چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند! 45همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند! 46و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم! 47و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‌ای هستیم! 48و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید! 49پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم! 50و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‌دهنده‌ای آشکارم! 51